میلاد شمس امامت، امام رضا (ع) بر عاشقان عالم نور بآران ..
به گوش دل ندا آمد، که یار دلربا آمد
به درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا (ع) آمد
خدا داد آنچه را وعده، بشد در ماه
ذیقعده
که آمد بهترین بنده، رضا آمد ، رضا آمد
گل آمد و هنگام گل افشانی شد
رفع غم و ماتم و پریشانی شد
شب رفت و مدینه رو به خورشید نشست
از نور رضا مدینه نورانی شد
هرگر نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
عشق آن دلی گرفت که تحت رضای تُست
با ارادت بوسه زن بر درگه شَمس الشُموس
کز شرف خاک درش مسجود مهر خاور است
السلام ای حضرت سلطان عشق
یا علی موسی الرضا ای جان عشق
السلام ای بهر عاشق سرنوشت
السلام ای تربتت باغ بهشت
زائری بارانی ام آقا به دادم میرسی؟
بی پناهم، خسته ام، تنها به دادم میرسی ؟
گر چه آهو نیستم اما پر از دلتنگی ام
ضامن چشمان آهوها به دادم میرسی ؟
از کبوترها که میپرسم نشانم میدهند
گنبد و گلدسته هایت را به دادم میرسی ؟
من دخیل التماس را به چشمت بسته ام
هشتمین دردانه زهرا به دادم میرسی ؟
با نام رضا به سینه ها گل بزنید
با اشک به بارگاه او پل بزنید،
فرمود که هر زمان گرفتار شدید،
بر دامن ما دست توسل بزنید. . .
رضا جان عمریست که گوشه نشین محبتم
این گوشه را به وسعت دنیا نمیدهم یا امام الرئوف . . .
تهنیت و شادباش ولادت امام حسین (ع)، 
به نام آنکه عهدش وفاست